Ogród Botaniczny w Puerto de la Cruz

 Ogród Botaniczny w Puerto de la Cruz

    Oficjalna nazwa ogrodu brzmi "La Orotava Acclimatization Garden" choć znany jest także jako "Jardín Botánico del Puerto de la Cruz". To jedno z najciekawszych miejsc na północy Teneryfy dla miłośników botaniki.

 

    Położony w Puerto de La Cruz, dawnym porcie La Orotava, gmina Puerto de La Cruz (Teneryfa) ogród botaniczny jest drugim najstarszym z obecnie istniejących ogrodów botanicznych w Hiszpanii, po Królewskim Ogrodzie Botanicznym w Madrycie. Królewski rozkaz Karola III założenia Ogrodu Króla został podpisany 17 sierpnia 1788 r. Życzeniem króla było „aby mieć miejsce, w którym mogliby sadzić najbardziej interesujące rośliny istniejące w koloniach Filipin i Ameryki, starając się osiągnąć ich aklimatyzację do chłodniejszych warunków, które umożliwiłyby ich późniejsze przeniesienie do Madrytu i królewskich ogrodów Aranjuez". Ogród od początku jego realizacji stał się atrakcją dla wszystkich tych zwiedzających, którzy z różnych powodów, handlowych, naukowych czy „turystycznych” przybyli na Wyspę, a ich świadectwa pomogły w wielu przypadkach zrozumieć  historię jego powstawania. Gościło tu wielu wybitnych mędrców, przyrodników, artystów takich jak Ledru, Le Gros, Humboldt, Bonpland, Broussonet, Buch i Smith, Berthelot i Webb. Ta naukowa i  „turystyczna” pielgrzymka trwa nadal w pierwszej połowie w. XX, którego kulminacją było przybycie w 1943 r. E. Sventeniusa, pierwszego badacza, który przez 30 lat był na stałe związany z ogrodami i badaniami botanicznymi na Wyspach. Jego praca była związana z badaniem flory kanaryjskiej i tworzeniem doskonałego zielnika. Ogród posiada bogate dziedzictwo roślinne, które rozpoczęło się pod koniec XVIII wieku. Jednak brak pełnych zapisów historycznych z początku jej powstania, nie pozwala nam dokładnie poznać wieku najstarszych okazów i ich pochodzenia, jednak istnieje kilka gatunków, które mają ponad 150 lat, Santo Domingo (Mammea americana) , wprowadzone na początku archipelagu, niektóre długowieczne Araukaria lub stary okaz sosny kanaryjskiej (Pinus canariensis). Dobrze reprezentowane są kolekcje palm (ponad 150 różnych gatunków), bromeliaceae, cactaceae lub moraceae, a także różne okazy gatunków o znaczeniu gospodarczym (palma kamforowa, olejowa i kość słoniowa, drzewo kauczukowe,...) lub naukowe ( Cicadaceae, Ginko,...) ze wszystkich kontynentów. 

źródło: Arnoldo Santos Guerra "Ogród aklimatyzacyjny La Orotava: spacer po jego historii".

 

Plan ogrodu botanicznego             źródło: oficjalna ulotka dla zwiedzających

Ogród jest bardzo klimatyczny, cały otoczony dość wysokim murem, za którym skrywa się zwrotnikowy gąszcz roślin, które zazwyczaj zdobią nasze parapety okienne, a tu możemy je podziwiać w naturze. Do ciekawostek należą m in. ogromne fikusy, filodendrony, bromelie. Wspaniale prezentują się kwitnące strelicje – symbol Wysp Kanaryjskich.  Nie tylko floryści i botanicy będą pod wrażeniem. Ogród choć stosunkowo niewielki jest doskonałym miejscem do spacerów po ścieżkach wijących się w gąszczu, lub nad brzegami zbiorników wodnych. Założony został na planie prostokąta, a wędrujemy po nim regularnymi, geometrycznymi ścieżkami. Przez środek biegną dwie główne, szerokie aleje, poprzecinane mnóstwem wąskich dróżek, prowadzące w różne zakamarki ogrodu.

Oplatwa na cypryśniku błotnym

 

Już przy wejściu wita nas okazały cypryśnik błotny (Taxodium distichum), z którego zwisa pokaźnych rozmiarów oplątwa. Cypryśnik błotny występuje naturalnie w południowo-wschodnich stanach USA, szczególnie na błotnistych obszarach Florydy, jednak już od dłuższego czasu sadzi się go w Europie jako drzewo ozdobne i parkowe. Oplątwy (Tillandsia) to epifity, czyli rośliny, które zostały tak ukształtowane przez naturę, że nie potrzebują do życia ziemi. W szczególności upodobały sobie i ich ulubionym żywicielem jest właśnie cypryśnik błotny. Dodatkowo zbiornik u podstawy obsadzono ciborą zmienną, trawą nilową "papirusem" (Cyperus involucratus).

Nieopodal przyciąga uwagę kwitnąca wallisia lindeniana (dawniej Tillandsia umbellata) posadzona na pniu drzewa obok rozłożystych płaskli łosiorogich (Platycerium bifurcatum). Kompozycja obrazuje roślinność epifityczną.

Walissia lindeniana

Spotykamy tu ogromne okazy figowców ze zwisającymi korzeniami powietrznymi, które liczą sobie ok.200 lat.

Figowiec wielkolistny (Ficus macrophylla)

Bromelie w cieniu figowca

Całą kolekcję bromelii i echmei możemy podziwiać obok.

W centrum ogrodu znajduje się mały staw. Początkowo był używany do przechowywania wody służącej do nawadniania roślin w ogrodzie. Dziś to mały, wodny ogród. z papirusami i hydrofitami o pływających liściach.

Wzrok przyciągają strelicje. Strelicje, nazywane w wielu krajach rajskim ptakiem, to rośliny pochodzące z Afryki Południowej, należące do rodziny strelicjowatych, blisko spokrewnione z bananowcem. Ich wyjątkowe kwiaty o niespotykanym kształcie osiągają wysokość równą 120 cm, a reprezentatywne, ciemne, eliptyczne liście dorastają nawet do 50 cm

  Nie mogłem się oprzeć urokowi helikonii. Helikonie to rośliny należące do rodziny imbirowców i tak jak strelicje, są spokrewnione z bananowcami.

 

Kępa helikonii

 

W końcowej części ogrodu natknąłem się na czerwono kwitnący okaz tulipanowca afrykańskiego (Spathodea campanullata)

Tulipanowiec afrykański (Spathodea campanullata)

 
Alejka w cieniu kolekcji bananowców zapewniała chłód.

W cieniu dostrzegłem motyla preferującego takie miejsca.

Pararge xiphioides

Pararge xiphioides, jest motylem z rodziny Nymphalidae. Występuje na Wyspach Kanaryjskich na La Gomerze, La Palmie, Teneryfie i Gran Canarii. Jest blisko spokrewniony z naszym rodzimym gatunkiem osadnikiem egerią (Pararge aegeria), od którego  różni się ciemniejszą, górną stroną skrzydeł z powodu mniejszych i bardziej czerwonobrązowych plam. Spód tylnego skrzydła jest jaśniejszy, mniej ubarwiony z wyraźnym pasmem środkowym, którego część przybrzeżna jest podkreślona białą, klinowatą plamą.

Rośliny cieniolubne eksponowane są w specjalnym, ażurowym tunelu porośniętym pnączami.

Xanthosoma violaceum

Ogród jest otwarty przez cały rok od 9:00 do 18:00. Bilet wstępu wynosi 3euro. Miejscowi emeryci mają dodatkową zniżkę. Wraz z biletem otrzymujemy mapkę, a przy większości eksponatów znajdziemy tabliczkę z krótkim opisem danej rośliny.